MEESTERPOETSER
Enige tijd geleden liepen mijn vrouw en ik over de Oudestraat toen ze een winkel in wilde voor flinke voorraad tandpasta, shampoo en dat soort zaken. Ik krijg altijd jeuk van zulke winkels dus uit voorzorg wacht ik dan buiten. Mijn vrouw is er al aan gewend. Naderhand draag ik de tas, bij wijze van compromis. Uit eigen beweging hoor. Stilzwijgende afspraak inmiddels.
Terwijl ik een beetje om me heen keek, begon ik me bewust te worden waar ik eigenlijk vóór stond; een schoenmakerij. Ik draaide me om, gluurde door de ramen en zag allemaal fel gekleurde en vooral glanzende mannenschoenen. Hier moest ik ambtshalve meer van weten. Ik keek om het hoekje van de deurpost. Mooi zo… men was druk met klanten bezig, zodat ik op mijn dooie gemak kon rondkijken zonder vragen te krijgen. Ik stapte naar binnen en ik zag een walhalla aan herenschoenen in kanariegeel, gifgroen, fuchsia, ferrari-rood, oranje, wit en nog veel meer smaken. Handgekleurd, zo bleek. Ik ben helemaal niet van het winkelen, maar toch werd ik steeds verder de winkel ingelokt.
Hier heerst een poetsvirus dacht ik blij bij mezelf. De neuzen waren soms donkerder of hadden een andere kleur dan de rest van de schoen. Zelfs de zolen waren soms mee gekleurd. Allemaal loeigoed gekleurd en gepoetst. Ik zag de mogelijkheden voor één van mijn meest stijlvolle klanten al voor me: we noemen hem voor het gemak even Klaas in verband met de privacyregel. Klaas staat voor de kast en kiest een kek pak met… jawel… de kanariegele Kamperse schoenen. Bij zijn garage kiest Klaas een auto uit zijn collectie: een bijpassende kanariegele Corvette. Van top tot teen in stijl gaan toeren, hoe gaaf is dat?! Ook voor mezelf zag ik al meerdere mogelijkheden. Helaas staat bij mij voor de deur maar één paradepaard.
Mijn fantasie dwaalde af! Mijn vrouw zou zo klaar zijn met haar boodschappen. Ik liep snel verder naar beneden. En hier stond ik dan ineens, in de werkplaats van een gelijke. Een meesterpoetser! Mijn hart maakte een klein sprongetje bij het aanzien van zoveel ambacht en poetspassie.
’s Avonds keek ik naar mijn schoenen, die klaarstonden voor de volgende dag om samen naast mijn Volvo V70 R op pad te gaan. Zag ik daar nu een ineens een dof plekje op mijn schoen? Ik was me ineens akelig bewust van het hoogstaand schoenmeesterschap dat ik die middag had gezien. Ik pakte een doekje en poetste het plekje hoogglanzend. Ik keek naar mijn schoenen en zag mezelf weerspiegeld in de hoogglanslak. Pure perfectie, een tikje neurotisch. Ik knipoogde naar mezelf. Zo kende ik mezelf weer.
Wilt u zelf de kanariegele en andere kleuren herenschoenen bekijken? Loop dan meteen naar het juiste adres! Ambachtelijke Schoenmakerij Kattestaart is onlangs verhuisd naar Oudestraat 104.
Wilt u meer weten over de kanariegele Corvette, kijk dan op de website van Stingray ’82
( Stadscolumn #12 | 19 augustus 2020 )
“WÖÖR BIJ D’R ENE VAN?”
Dat hoorde ik toen ik net (1995) in Kampen woonde. “Wat zeggen ze nou?”, dacht ik eerst. Later zag ik het ergens staan. Aha, zo schrijf je dat dus op zijn Kampers. Als iemand van “buitenaf” wist ik ook niet precies wat men hiermee bedoelde. Nu weet ik het wel natuurlijk. Je ontwikkelt een “oor” voor het Kampers dialect als je hier wat langer woont. Inmiddels kan ik zeggen dat ik er “ene” ben van Passie. Ah denkt u misschien, dan heeft ie het toch niet goed begrepen. Jawel hoor! Bij gebrek aan een Kamper familiestamboom heb ik mijn bedrijf Passie voor Glans tot Kamper stamboom uitgeroepen.
De meeste autoliefhebbers weten wie ik ben en als ze het nog niet weten, moeten ze maar gauw mijn website verder bezoeken. Ik uutprakkezeer voor u regelmatig een mooi “stukkien” over Kampen, over auto’s en wat me verder nog te binnen schiet. De inspiratie komt vanzelf want in Kampen gebeurt genoeg!