VEGAFIFTIES
Tijdens een rondje Kampen liep ik over de Oudestraat, toen ik opeens een papiertje voor een raam zag hangen: “Hier opent in juni Dolly’s Diner”, stond er op. Yes! Eindelijk een Amerikaans Diner in Kampen. Ineens zag ik oude televisieseries aan mijn geestesoog voorbij trekken: Lucille Ball en van een veel latere datum, een serie als Happy Day’s en de hitfilm Grease natuurlijk. Weet u nog? John Travolta met vetkuif en in een wit shirt, jeans en een leren jack, leunend tegen een jukebox en slurpend aan een milkshake.
Al jaren sta ik met mijn stand tijdens evenementen tussen klassieke auto’s. Grote glanzende Amerikaanse Lincolns, Mustangs, Buicks, Dodges, Camaro’s en nog veel meer van de meest geweldige auto’s uit lang vervlogen tijden. Tijdens die evenementen zag ik in de loop der jaren tevens steeds meer mensen in fifties stijl gekleed.
Ook in Kampen zijn er fans van deze periode. Zo nu en dan kom je op de Oudestraat wel mensen tegen die uit een andere tijd lijken te komen. Héél toevallig ken ik er zelfs twee. De Kamperse dames Ilona Hogenhorst-Feiken en Anneke Helleman lopen al langer op klassiekerbeurzen rond. Vintage en retro zijn tegenwoordig niet alleen hip, maar zelfs een levensstijl. Kijk naar Ilona. Zij gaat in deze fifties outfits (pumps, petticoat, jasje, tasje) ook gewoon naar haar werk. Ilona dong niet al te lang geleden zelfs mee naar de titel van Miss Pin-up Benelux 2020.
Ook huishoudelijke apparatuur is tegenwoordig in retrovorm te bestellen. In hele andere kleuren dan het witgoed dat wij nu kennen. Mintgroen, mintroze, mintbruin, mintblauw en mintgeel. Om maar wat kleuren op te noemen. Dezelfde kleuren als de klassieke auto’s uit die tijd. Fantastisch toch?!
O ja, ons Kamperse Diner heeft wel een iets andere insteek dan een Amerikaanse Diner. Dolly’s Diner is namelijk veganistisch. Vegafifties dus eigenlijk. Reken maar dat ik straks even een vegaburger, frietjes en een milkshake ga scoren. Eerst even mijn leren nozem jasje aantrekken en dan stap ik in de tijdmachine die Dolly’s Diner heet. Voor alle duidelijkheid mensen, ik stam dus zelf niet uit de fifties, maar met enige trots kan ik wel zeggen dat ik al wel bijna “vintage” ben. ;-)
( Stadscolumn #7 | 10 juni 2020 )
“WÖÖR BIJ D’R ENE VAN?”
Dat hoorde ik toen ik net (1995) in Kampen woonde. “Wat zeggen ze nou?”, dacht ik eerst. Later zag ik het ergens staan. Aha, zo schrijf je dat dus op zijn Kampers. Als iemand van “buitenaf” wist ik ook niet precies wat men hiermee bedoelde. Nu weet ik het wel natuurlijk. Je ontwikkelt een “oor” voor het Kampers dialect als je hier wat langer woont. Inmiddels kan ik zeggen dat ik er “ene” ben van Passie. Ah denkt u misschien, dan heeft ie het toch niet goed begrepen. Jawel hoor! Bij gebrek aan een Kamper familiestamboom heb ik mijn bedrijf Passie voor Glans tot Kamper stamboom uitgeroepen.
De meeste autoliefhebbers weten wie ik ben en als ze het nog niet weten, moeten ze maar gauw mijn website verder bezoeken. Ik uutprakkezeer voor u regelmatig een mooi “stukkien” over Kampen, over auto’s en wat me verder nog te binnen schiet. De inspiratie komt vanzelf want in Kampen gebeurt genoeg!