VOLVORIJDERS EN NIET-VOLVORIJDERS
Het geheugen ligt in een gedeelte van de hersenen. In een soort kliertje dat hippocampus heet. Nu las ik dat die bij Londense taxichauffeurs veel dikker is dan bij mensen met andersoortige beroepen. Alsof de hippocampus bij wijze van spreken wordt getraind als een bodybuilder. Wat is er dan zo anders aan deze taxichauffeurs in vergelijking met anderen? Zij hebben in hun geheugen een uitgebreide stratenkaart van Londen. Noem het een stratenknobbel, zoals andere mensen over een wiskunde- of een talenknobbel beschikken. Iedere dag dat de chauffeurs door de straten rijden, trainen zij hun geheugen. Ik ben benieuwd of dit nog steeds gebeurt, nu zij intensief gebruik kunnen maken van moderne navigatie.
Mijn geheugen werkt als een geoliede machine en dan bedoel ik ten aanzien van elk krasje, elke schade en lakkleur. Iedere door mij behandelde auto zit nog ergens in mijn systeem. De kennis over exemplaren die ik jaren geleden heb behandeld, is natuurlijk niet altijd direct paraat, maar als er een klant belt uit een ver verleden, dan -hop!- weet ik ineens weer wat voor model hij of zij berijdt, bij benadering wat voor schade eraan zat en hoe ik die destijds oploste. Ik vermoed daarom sinds enige tijd dat ik mogelijk een lakknobbel heb. Het onthouden van autonamen vind ik geen probleem, maar namen van kennissen, klanten, ja zelfs soms van vrienden, die moet ik soms opzoeken in de diepste krochten van mijn geheugen. De opslagcapaciteit is op de een of andere manier waarschijnlijk toegewezen aan mijn detailgeheugen. Ik mag graag over mezelf zeggen dat ik niet denk in problemen, maar in oplossingen. Daarom heb ik een trucje bedacht dat ’t allemaal wat makkelijker maakt, te beginnen het maken van een verdeling tussen Volvorijders en niet-Volvorijders. Wanneer iemand uit de laatste categorie de zaak binnenloopt, vraag ik “Beste jongeman/jongedame, wat kan ik voor je doen?” Volvorijders benader ik als volgt: “Vriend, wat kan ik voor je doen?” Namenprobleem opgelost!
( Column #37 | Volvodrive Magazine | nr. 79 / 2024 )
MARINUS BROUWER
Is gedreven lakspecialist, ondernemer en woordensmid. Met veel slagvaardigheid en woordspelingen uit hij op social media als autoriteit op zijn gebied zijn passie voor glans, tevens de naam van zijn onderneming. Als je hem niet in zijn werkplaats vindt, werkt hij op locatie bij de klant. Als “knight in shining armour”, mag je wel zeggen, want zijn lakherstellende behandeling redt autolevens. Zijn diepzwarte, soepel rijdende Volvo V70 R is een hoogglanzend visitekaartje en heeft een extreem hoge aaibaarheidsfactor, maar Brouwer hashtagt: “#eyesdontleavefingerprints”. Met andere woorden: “Alleen kijken, niet aankomen!” Hij schrijft op deze plek over Volvo, autoverzorging, passie voor glans, het leven en de rest.