DEAL

Katten zijn eigenzinnig, trekken zich nergens wat van aan en ze poepen. Het liefst in andermans tuin, ook al hebben ze bij wijze van spreken een landgoed met een oprijlaan ter beschikking. Mensen die voor het eerst een kitten of een kat in huis nemen, denken vaak in het begin nog dat ze een leuk gezelschapsdiertje in huis krijgen. Maar katten zijn er niet als gezelschap voor ons. Nee, het is eerder andersom. Mensen zijn het personeel van de kat. Echte liefhebbers weten dit en schikken zich in hun rol van lakei of butler. Behalve dat katten het liefst bij mensen in de tuin poepen die specifiek niet op katten zijn gesteld, mogen ze graag vanaf een hoge plek naar de wereld kijken. Liefst ook nog lekker voorverwarmd. En waar vind je die beter dan op een auto?

Ik kende ooit een kat die meerdere eetadresjes had. En die zag ik regelmatig prinsheerlijk liggen op een cabrio. Het normaal strak gespannen doek hing zelfs enigszins door vanwege het kattengewicht. De kat in kwestie was ook lekker aan het verharen. Terwijl ik er vlak langs liep, keek de kat me vanaf het dak loom aan, likte een paar keer aan zijn pootjes, kneep zijn ogen tot spleetjes, besloot dat ik niet de moeite was zich aan te storen en legde zijn kop weer neer om verder te slapen.

Natuurlijk was de auto niet van zijn eigen mensenfamilie, maar van één der buurmannen, die niet bepaald bekend stond een kattenliefhebber te zijn. Kattenliefhebber of niet, voor ons auto-eigenaren zijn katten op een auto sowieso geen goed idee. Katten kunnen door op en van de auto te springen fikse krassen veroorzaken. Ook een cabriodak is niet gebaat bij diezelfde scherpe nageltjes en bovendien niet bij al dat haar dat katten achterlaten. Het is zaak katten van de auto af te halen. Maar liever nog, voorkom dat ze erop gaan zitten.

Nou is katten uit je omgeving weren nog een hele toer. Er zijn geuren waar katten niet van houden of bodembedekkers die niet fijn voelen aan hun pootjes. Dingen waar ze schrik voor hebben. De volgende zaken kwam ik zo’n beetje tegen: koffiedrab, cacaodoppen, sinaasappel- of citroengeur, knoflook, mottenballen, peper, feromooncapsules en ultrasone dierverjagers of watersproeiers met een sensor. Je kunt ook zelf een kat of hond nemen. De mogelijkheden zijn eindeloos: verjagen met water, de grond barricaderen met bamboestokken of satéprikkers. Antiklimstrips op de schutting.

Ik moet zeggen mensen, ik heb zelf aardig wat geprobeerd katten te weren. Mijn conclusie op dit moment: een kat laat zich ondanks heel veel middelen er bijna niet van weerhouden te doen wat ze zelf wil. Als een kat op een auto wil liggen, gaat ze er op liggen. Het enige wat ik kan meegeven is: shampoo of wax die naar kokos ruikt, maakt de auto extra onweerstaanbaar.

Toen mijn kattenirritatie heel toevallig een keer ter sprake kwam in het bijzijn van een klant vertelde deze me dat hij de katten wél van zijn auto af krijgt. “Nee”, zei ik. “Hoe dan? Wat is het geheim?” Hij vertelde me iedere keer na het autowassen, de auto nog niet droog was of er lag al weer een kat op. Het bleek steeds dezelfde. Nadat hij de kat een paar keer had weggejaagd en deze iedere keer weer terug kwam om toch weer op de auto te gaan liggen, besloot mijn klant het anders aan te pakken.

De eerstvolgende keer dat de kat op de auto lag, hield hij die een stukje worst voor en lokte haar heel voorzichtig van de auto. Toen de kat op de grond stond, kreeg zij het hele stukje worst. Hij vertelde de kat dat als deze niet meer op de auto zou klimmen zij iedere dag wat zou krijgen. En mensen, deze deal bleek te werken.

Iedere dag, als de man thuis kwam, kwam ook de kat. Liep langs de auto alsof deze niet meer bestond, ging op de kliko zitten naast de achterdeur en keek net zo lang totdat hij worst ging halen. Als er niemand buiten aanwezig was, keek de kat net zo lang naar de deur totdat iemand binnen voelde dat er buiten een kat zat die worst wilde. Een stukje worst ontvangen van de vrouw des huizes was geen enkel probleem, als er dan maar wel een kwaliteitsstukje worst kwam. Na een poosje nam de kat nog een kennisje mee en na een half jaar kwamen ze met zijn drieën. Nu vond mijn klant het wel welletjes. Hij deelde immers zijn broodbeleg nu met drie katten en soms belandde het laatste plakje worst bij de katten, in plaats van op zijn brood.

Hij vertelde de katten dat er niet nog meer kattenvrienden welkom waren. Anders zou er niet genoeg worst voor hen meer zijn. Het bleef bij deze drie katten. Ze kwamen iedere dag voor hun stukje worst. Soms twee keer op een dag. Andere katten bleven uit de buurt. Het gebied rond de auto van mijn klant was overduidelijk het territorium van slechts deze drie katten. En er heeft sinds de worst-deal nooit meer een kat op de auto gezeten.

( Glansblog #11 | 8 juli 2022 )