SNELLE AUTO
Op een kille winterdag stapte ik de deur uit bij een kennis. Het was nul graden en het miezerde. Bah. Bij de aangrenzende sportschool stond ik de snelle bolide van een gespierde gozer – gekleed in een iets te luchtig tenue voor het koude weer – in me op te nemen. Een diepzwarte Audi. Toen ik langsliep, op weg naar mijn eigen auto, zag ik ineens wie het was. De zoon van een maat van me. “Hé Halil, hoe gaat ‘t?”, vroeg ik, terwijl ik mijn hand uitstak. Ik kreeg een gespierde handgreep terug. “Oké man”, zei hij met een diep mistroostige blik. Ik probeerde snel een neutrale gezichtsuitdrukking te hanteren na de ijzeren handklem. Die gozer kende zijn eigen kracht niet. “Wat heb je gedaan jôh?”, vroeg ik, terwijl ik naar de auto blikte. “Ik niet”, zei hij verontwaardigd. “Heeft me broertje gedaan. Gisteravond”.
Lekker dan. Van je familie moet je het hebben. Zijn broertje een beetje kennende kan ik er gevoeglijk van uitgaan dat die jongen bepaald niet te langzaam reed toen het gebeurde. De auto vertoonde grote schaafwonden op de flank. Door de ontvelde zwarte lak heen zag je zelfs witte strepen van de onderhuid. Ik kon de pijn van de auto bijna voelen en werd er zelfs een beetje emotioneel van. Van de schade, bedoel ik. Deze Audi viel even niet meer te detailen. “Eerst uitdeuken en naar de spuiter”, luidde mijn advies. “Verzekerd?”, vroeg ik nog. Hij zuchtte diep. “Ja man, niet verzekerd”.
Tsja, als een auto al een aantal jaren oud is en het eigen risico bij schade steeds groter wordt, wat doe je dan? De meeste mensen stoppen met de allriskverzekering na het derde of vierde levensjaar van het voertuig. Begrijpelijk, maar ook al ben je nog zo voorzichtig, ineens krijg je schade. Wat dan?
Je kunt er soms voor kiezen om die te laten zitten. Waarom zou je tenslotte nog investeren in iets dat niet meer gloednieuw is? In de bloei van hun leven worden auto’s daarom soms al te vroeg afgeserveerd en naar een donorstatus gedegradeerd. Triest. Ik zeg weleens: “Als hij inwendig nog goed is, heeft opknappen in sommige gevallen écht wel zin”. Het hangt er natuurlijk wel vanaf in wat voor conditie het voertuig verder verkeert. Bij inruil of verkoop levert een exemplaar dat zoveel mogelijk naar nieuwstaat hersteld is altijd meer op. Het beste kun je even langs een goede detailer gaan om een gedegen inschatting te laten maken. Als je heel ruim in je vrije tijd zit en handig bent, dan bespaar je nog wel wat geld door zelf een gedeelte van de klus op je te nemen.
Halil stond nog, behoorlijk aangedaan, bij de snelle Audi. Ik wilde nog iets tegen hem zeggen bij wijze van medeleven, maar ik besloot hem toch maar niet te storen. Als ik iets voor hem kan betekenen, weet hij me wel te vinden. Hij heeft overduidelijk wat tijd voor zichzelf en zijn Audi nodig. De snelheid is er even uit.
( Column #31 | Volvodrive Magazine | nr. 73 / 2023 )
MARINUS BROUWER
Is gedreven lakspecialist, ondernemer en woordensmid. Met veel slagvaardigheid en woordspelingen uit hij op social media als autoriteit op zijn gebied zijn passie voor glans, tevens de naam van zijn onderneming. Als je hem niet in zijn werkplaats vindt, werkt hij op locatie bij de klant. Als “knight in shining armour”, mag je wel zeggen, want zijn lakherstellende behandeling redt autolevens. Zijn diepzwarte, soepel rijdende Volvo V70 R is een hoogglanzend visitekaartje en heeft een extreem hoge aaibaarheidsfactor, maar Brouwer hashtagt: “#eyesdontleavefingerprints”. Met andere woorden: “Alleen kijken, niet aankomen!” Hij schrijft op deze plek over Volvo, autoverzorging, passie voor glans, het leven en de rest.