WERKEN AAN EEN KAPITÄN

Make-over museumstuk

Het was een luie zaterdag. De telefoon ging. De meneer aan de andere kant van de lijn stelde zich voor. Volvo rijder van het eerste uur en lid van Volvodrive Magazine. Naar aanleiding van mijn column in de Volvodrive had hij besloten te bellen en dat ik degene ben die zijn auto behandel. Dit is bij iedere klantvraag weer een hele eer. Sommige klanten wachten lang voor ze overstag gaan. Ze weten niet of de detailer begrijpt wat ze willen en ook niet of hij net zo zorgvuldig met een auto omgaat als ze zelf doen. Dat mag je natuurlijk wel verwachten van een detailer. Maar de werkelijkheid is soms anders.

Super Six

Samen met zijn vader kwam hij naar Kampen rijden. In een blauwgroene Opel Kapitän uit 1939. De serie Kapitän werd gemaakt door General Motors van 1939 tot 1970. Speciaal voor de export werd déze serie Super Six genaamd. Het hoe en waarom van de naamsverandering, daar zit nog weer een heel verhaal achter. Informatie hierover delen ze graag met u bij hun stichting Super Six, waarover ik hieronder nog uitweid. Deze Opel is nieuw aangekocht door opa. De wens van vader is dat de auto in de familie blijft en van generatie op generatie over gaat.

Rijdend museumstuk

Zo’n bijzonder model behoud je niet alleen voor de familie, maar voor een breder publiek is de gedachte. In plaats van een plekje in de familie is de Kapitän daarom nu zorgvuldig onder gebracht in een stichting, die speciaal voor het behoud van de Kapitän is opgericht: Stichting Opel Super Six: www.opelsupersix.nl. De stichting wil dit bijzondere Opel model graag bij een groot publiek bekend en gewaardeerd maken. En de beste manier dit te doen, is in de vorm van een rijdend museumstuk. In 2019 werd de Opel Super Six maar liefst 80 jaar. Een hele leeftijd voor een auto. Op deze leeftijd heeft de auto er behoorlijk wat weersinvloeden op zitten. Vader en zoon kwamen naar mij toe met een specifieke vraag met betrekking tot de lak:

Verwijderen of verdoezelen

“Die rare putjes op het dak van mijn Opel, Marinus, wat is daar aan te doen? Zijn die op de één of andere manier te verwijderen of te verdoezelen?” Jazeker, en dat kan zelfs op verschillende manieren. Verderop in de tekst beschrijf ik alle opties, die ik voorlegde. Ik start iedere opdracht altijd met een:

Schaderapport

Hoe begin ik aan zo’n klus? Bij iedere klantvraag kijk ik altijd sowieso de hele auto grondig na met een felle lamp en een loep. Ik meet de lakdikte en maak een schaderapport. De auto zag er voor zijn leeftijd echt heel aardig uit. Bovenop het dak zaten inderdaad minuscuul kleine putjes waar ook een beetje vliegroest bij zat. De putjes worden veroorzaakt door inslag van buitenaf. In dit geval is er volgens de klant in de buurt van de auto hoogstwaarschijnlijk een keer met ijzer geslepen. Als kleine roestdeeltjes neerdwarrelen op een auto kan vliegroest ontstaan. Vliegroest is te herkennen aan een bruin/oranje waas. Het aangetaste oppervlak voelt vaak ruw aan.

De oorspronkelijke cellulose lak op deze auto heeft bovendien geen afsluitende blanke laklaag waardoor er met de jaren makkelijker vocht en vuil in de beschadigingen heeft kunnen komen. Daarnaast zaten op sommige plekken op het dak vlekken van boomhars en ook een soort bultjes in de lak. Deze laatsten zijn juist veroorzaakt van binnenuit. Hoe dit komt? Roestvorming onder de lak. In 1955 is de auto over gespoten. Omdat de roestvorming onder deze laklaag destijds niet naar behoren is weggehaald, zijn nu na jaren langzaam maar zeker bultjes in de laklaag ontstaan. De vlekken zijn het begin. De bultjes het huidige gevolg.

Ander euvel

Terwijl ik bezig was met het lakschaderapport liep ik tegen een ander euvel aan. De raamrubbers waren volledig uitgedroogd. Deze zijn bij het overspuiten destijds nooit vervangen. Bij de kleinste aanraking brokkelde het rubber al af. Daarnaast was de verchroomde achterbumper in slechte staat en dat viel helaas niet meer met detailing op te lossen.

In overleg met de klant heb ik autorestauratie-expert Arjen Veldkamp van Geert-Jan Peters klassieke automobielen uit Kampen er bij gehaald. Met dit bedrijf werk ik vaker samen. Het mooie is… GJP zit praktisch om de hoek. Het advies van Arjen was kort en krachtig; achterbumper opnieuw laten verchromen en de raamrubbers vervangen. Maar kon dat? Voor een auto uit 1939? Arjen ging op zoek naar de mogelijkheden. Hierover vertel ik straks meer.

Ik spiegelde de heren de opties wat betreft de behandeling van de lak voor

1 Alleen het dak aanpakken optie: Om zowel de gaatjes als de bultjes en de onderliggende roest van binnenuit aan te pakken kun je alle lak eraf stralen en het hele dak kaal maken van roestplekken tot je op het metaal komt. Om vervolgens het dak opnieuw te spuiten. Na voldoende droogtijd is detailing nodig en kan de nieuwe lak in de bescherming.

Voordeel: Minder kosten dan de hele auto overspuiten én de dieper gelegen roest is aangepakt.

Nadeel: Als je alleen het dak opnieuw spuit is er niet alleen een zichtbaar kleurverschil tussen de rest van de auto en het dak (want vindt een lakkleur uit 1955 maar eens terug) maar ook een verschil tussen de lak op de rest van de auto en de glans op het dak dat gloednieuw in de lak staat. Dit heeft negatieve gevolgen voor de taxatiewaarde.

2 De meest rigoureuze optie: De héle auto aanpakken. Als je een egale kleur wilt voor de héle auto dan betekent dat: Eerst de héle auto kaal maken. Alle vliegroest en diepe roest verwijderen. En spuiten. Déze Kapitän is oorspronkelijk rood geweest. Dus de blauwe lak en de primer moeten er af en in dit geval zaten er dus ook nog restanten aan rode lakkleur en primer onder die er ook af zouden moeten. Na voldoende droogtijd is detailing nodig en kan de nieuwe lak in de bescherming.

Voordeel: De auto heeft na het spuiten één egale kleur en één egale glans. En deze is beschermd tegen weersinvloeden.

Nadeel: De taxatiewaarde vermindert doordat het karakter van de auto anders wordt.

3 De detailingoptie: Het dak héél voorzichtig schuren. De braamrandjes van de gaatjes in de lak er af schuren waardoor het dak egaler en gladder wordt. Het dak kleien. De minuscule puntjes aanstippen met lak. De héle auto kleien, polijsten en in de wax zetten.  

Voordeel: De meest voordelige optie met behoud van het karakter van de auto en een verhoging van de taxatiewaarde. Als je er niet met een loep bovenop zit, is de kleur in relatie tot de rest van de auto zo op het oog mooi egaal glanzend. De auto behoudt zijn lak en charme.

Nadeel: Periodiek een nieuwe waxlaag aanbrengen.

4 De detailingoptie plus: De hierboven vermelde behandeling en finishen met glascoating.

Voordeel: De auto ziet er mooi egaal van kleur en glanzend uit en deze is ook weer volledig beschermd. Plus de auto stijgt hierdoor in taxatiewaarde. De auto is afhankelijk van het soort glascoating 3 tot 5 jaar beschermd.

Nadeel: Hogere investering

Het werd optie 3: de detailingoptie met waxbescherming

Ook de raamrubbers en de chromen bumper mochten gerestaureerd worden en daarvoor werd Arjen Veldkamp ingeschakeld. De Kapitän kwam weer naar Kampen, nu voor zijn make-over. De klant nam afscheid en ging weer huiswaarts. Hij liet met een gerust hart de Super Six bij ons achter en we gingen aan de slag!

Onderzoek

GJP’s Arjen Veldkamp had na het eerste bezoek van de Kapitän aan Kampen al onderzoek gedaan naar de mogelijkheden voor de Kapitän. De klant kon een paar raamrubbers zelf aanleveren. Deze had hij van een donor Kapitän. De overige te vervangen driehoekige raamrubbers waren niet meer origineel te krijgen. Máár met Kapitän’s geboortegegevens was het wel mogelijk nieuwe raamrubbers te bestellen. Als de raamrubbers vervangen moesten worden, moesten in dit geval ook de originele ramen er uit. De Kapitän werd daarom allereerst ontdaan van de ramen en de bumper als voorbereiding op de nieuwe raamrubbers en de verchroming van de bumperdelen. Vervolgens liepen we al tegen een volgende uitdaging aan: omdat de ramen er uit moesten, moest in ieder geval ook de bekleding van de deuren er uit. Daar vonden we naast vliegroest ook diepe roest.

De vliegroest heb ik zelf verwijderd en de diepe roest is vakkundig aangepakt door Arjen met een middel dat de roest onschadelijk maakt en omzet in kunststof. De achterbumper (die uit twee delen bestaat) ging op reis. De twee bejaarde delen werden verstuurd naar een partner in Oost Europa, die gespecialiseerd is in verchroming. We zwaaiden de bumpers uit als ouders, die hun kinders op schoolreisje zien vertrekken. En net toen we dat gedaan hadden, werden de coronamaatregelen verder aangescherpt. De grenzen gingen zo’n beetje dicht. Reizen werd vertraagd, soms zelfs onmogelijk. Wanneer zouden we de achterbumper weer terugzien?  

De lak van de Kapitän

Hierna bleef de Kapitän bij mij logeren voor zijn autokuurbehandeling. Ik ben eerst begonnen met het spoelen en wassen van de auto om zand en vuil te verwijderen, zodat dit geen krassen veroorzaakt tijdens de werkzaamheden. De auto had lange tijd onder bomen gestaan en daarom was het nodig heel voorzichtig met een veilig oplosmiddel de boomharsplekken te verwijderen. Daarna ging ik de hele auto kleien om zo het dieper gelegen vuil uit de lak te krijgen. Om de puntjes uit de lak te krijgen moest de lak daarna zo vlak mogelijk worden. Door middel van nat schuren, heb ik de lakbraampjes weggeschuurd aan de rand van de gaatjes/putjes.

Daarna heb ik in drie fasen (met verschillende soorten polijstmiddel en pads en van grof naar fijn) gepolijst om de aanwezige vliegroest en de dieper gelegen roest weg te krijgen. Met hulp van de spuiter heb ik een autolak kunnen bemachtigen, die overeenkwam met de kleur. Daar stond ik dan met bakjes lak en tamponneerkwastjes, ieder minuscuul gaatje aan te stippen. Ik dacht bij mezelf: “Marinus, als de auto industrie op de kop gaat, kun je nog aan de slag als manicure of pedicure.” Daarna moest de lak eerst uitharden.

Arjen belde. Yes! De raamrubbers waren aangekomen. De gescheurde rubbers en de ramen er uit halen was geen probleem geweest. De oude rubbers gaven genoeg ruimte om de ramen er uit te halen. De ruim 80 jaar oude ramen weer terugplaatsen met gloednieuwe en nog behoorlijke stugge raamrubbers, dat is echter een hele uitdaging. Dat kan misgaan. Er is altijd een klein risico dat zo’n oud raam knapt bij het terugplaatsen. Er zijn natuurlijk wel nieuwe ramen te bestellen maar bij een auto uit 1939 zullen die dan wel nieuw zijn en niet meer origineel. Het was een hele spannende operatie maar het ging allemaal goed. Heel voorzichtig zijn de raamrubbers vervangen en met een beetje vaseline zijn daarna de ramen met chirurgische precisie teruggeplaatst door Arjen en zijn compagnon Joost. De achterbumpers kwamen terug van hun Europareis en deze werden vlot en zonder extra bijkomstigheden weer teruggeplaatst.

Weerzien

De eigenaar zag de Kapitän vanwege de vertraging door de verplichte coronamaatregelen wat later dan de geplande leverdatum terug. Het weerzien was ontroerend! Opel en bestuurder hadden elkaar overduidelijk gemist. De Kapitän senior straalde en was tiptop in shape. De klant vond de Kapitän er fantastisch en museumwaardig uitzien. Daar doe je het voor, toch?!

Zwaaien

Als het binnenkort aardig weer is. En er rijdt u een blauwgroene Opel Kapitän voorbij is de kans groot dat het onze Opel Kapitän is. Ja, u leest het goed; ons! Want na zo’n intensief detailing proces en betrokkenheid bij de renovatie bouw je – net als de familie – een band op met zo’n auto. Als u ‘m ziet, zwaait u dan even naar dit museum op wielen? Want een beetje aandacht na deze grondige make-over heeft onze bejaarde Kapitän wel verdiend!

( Glansblog #4 | 4 december 2021 )