ZANDSCULPTUUR We reden in onze Volvo. “Kijk jongens, een zandsculptuur!”, zei onze jongste wijzend. We schoten in de lach. Bij de Jumbo aan het Hanzeplein stond een auto die bijna volledig een jasje van zand had. Onderaan bij de wielen zag je dat de auto in een vorig leven zwart is geweest. Waarom schoten we
KAMPER SCHATTEN Onze jongste zoon had een leuk idee voor zijn verjaardagscadeau. “Ik wil magneetvissen pap”, zei hij. Ik dacht meteen aan zo’n uitvouwbaar rechtopstaand aquarium van papier dat vroeger bij opa en oma stond. Met papieren vissen met punten er op en met kleine stukjes metaal bij hun vissenmondje en een plastic hengeltje met
ZOMERS TOCHTJE Henk was een zachtaardige en hardwerkende jongen. Wel een beetje druk soms misschien. Dat zou te wijten kunnen zijn aan wat adhd-trekjes, zei zijn moeder wel eens. Die had hij vast van zijn vader geërfd, voegde ze er aan toe met trotse stem, want alles aan zijn vader was in principe goed. De
OKÉ BOOMER Mijn zoons liepen naar de achterdeur om naar school te gaan. “Challas”, riepen ze tegelijk. De jongste deed er nog een kushandje bij. Mijn vrouw en ik keken elkaar aan. Challas? De laatste tijd worden wij in rap tempo ingewijd in de meest recente straattaal. Wat betekent Challas? “Dat betekent: weggaan of doei”,
BEZORGD OM JE KIND Onze jongste zoon heeft er een leuke hobby bij. Spotten. Urenlang staat hij met zijn camera in de aanslag klaar om auto’s te spotten. Liefst hele bijzondere exemplaren natuurlijk. En als de foto ook nog goed gelukt is, gaat deze op zijn Instagramaccount. Soms “vergeet” hij daardoor wel eens thuis te
GALA Oudste zoon stond een gala-avond van school te wachten. Een date had hij al: zijn lief. Mijn vrouw ging samen met hem shoppen om een mooi pak uit te zoeken. Met een das. Thuis moest ik natuurlijk even zien wat ze gekocht hadden. Oudste zoon ging zich omkleden in zijn nieuwe outfit. Allemachtig. Er
BLOESEM Ik had net de auto gewassen. Tevreden over het werk zette ik deze ’s avonds op de oprit voor het huis. De ochtend erop werd ik wakker. De zon was net op. Het was ongewoon zacht weer voor de tijd van het jaar. Ik liep naar beneden om via het raam aan de voorkant
WEG INTIMITEITEN Sinds 2017 is er een beweging ontstaan die de schaamtecultuur doorbrak van het naar buiten treden met ervaringen van ongewenste intimiteiten. U heeft allemaal wel van deze beweging gehoord als de #metoo. De verhalen waren soms schrijnend. Een andere keer schromelijk, maar de beweging heeft in ieder geval iets veroorzaakt in de manier
GRATIS IS GOED Regelmatig banjer ik in mijn vrije uren met mijn jongste door Kampen. Al slenterend kwamen we in de Buiten Nieuwstraat een klein wit kastje tegen. “Kijk pap, gratis”, zei mijn zoon die nieuwsgierig het deurtje open trok. Hij wierp een verwachtingsvolle blik in het kastje. “Alleen maar boeken”, zei hij misprijzend. Mij
PARADIJSVOGELS Een klant die ik lang geleden op een beurs had ontmoet, belde me op. Hij wilde graag langskomen met zijn auto voor een advies. Toen ik het adres gaf, riep deze uit: “Kampen?!” Uit zijn toon was wel op te maken dat hij “als inwoner van een grote stad” weinig verwachtingen koesterde van zo’n
TRADITIE IS BELANGRIJK Als u mijn stadscolumn van vorige maand heeft gelezen, weet u inmiddels dat ik het helemaal niet zo heb op wachten in de rij. Niemand natuurlijk. Maar omdat ik niet echt stil kan zitten of staan, is het wel eens extra lastig. Samen sta je in ieder geval nog gezellig met zijn
DE EERSTE Wij hebben thuis corona aangegrepen op te ruimen. Hadden we eindelijk tijd voor tijdens de lockdown. Hop lekker vroeg naar de stort. We waren overduidelijk niet de eersten. Zo bleek toen we bij het milieupark aan de Oslokade onze spulletjes kwamen afgeven. Dus daar stonden we dan. Mijn zoon en ik. In de