VOORJAARSGELUIDEN Kampen. Bijna voorjaar. Het was heerlijk weer. Lekker ff in de tuin zitten, dacht ik. Ik had de dag tevoren lang en tot laat doorgewerkt aan een glascoating. Ik had geen zon gezien. Nu had ik ’s ochtends vroeg de administratie gedaan en ik zat net met een krantje en een kopje koffie buiten
HET MOOISTE KANTOOR Mijn vrouw werkt tijdens corona thuis. We hebben toen de eerste lockdown kwam samen een mooi kantoor voor haar ingericht boven. Mooi bureau, handige kast, goede wiebelstoel, groot beeldscherm. “Nu heb je het mooiste kantoor van Kampen mam”, zei onze jongste. Eerlijk is eerlijk. Het is best een heel mooi kantoor geworden. Maar
ILLEGAAL Ik fietste door Kampen. Het was al aardig donker. Ik fietste een beetje haastig, want ja, ik moest ook nog het hele eind terug naar huis en ik had er niet zoveel zin in op de bon geslingerd te worden vanwege het overtreden van de avondklok. Terwijl ik hier nog over nadacht, was ik
OUWEHOEREN OVER AUTO’S Er zou weer een “grande” opening van het Renaultseizoen zijn, georganiseerd door de clubs: Renault Sportives, Renault Tuning, Alpine Renault Nederland en d’Anciennes Renault des Pays-Bas. Et biensûr encore, in samenwerking met host Renault & Dacia Autobedrijf van Kesteren aan de Kilbystraat. Het hele jaar heb ik evenementen in heel Nederland. Dit
COOL Het was bloedheet in Kampen en het einde van de zomer vorig jaar was nog lang niet in zicht. Na een diepe zucht, besloot onze koelkast na jaren goede dienst op het slechts denkbare moment (hittegolf met 36 graden), er maar eens mee op te houden. Hij rilde nog één keer koortsachtig en dat
KNIPKUNST Op 14 december bedacht ik, dat het er de komende week maar van moest komen om ff snel naar Lorist Haarmode te gaan. De jongens en ik gaan vaak met zijn drieën. Dan zijn we in een keer allemaal netjes! 15 december. Zucht. Helaas, net te laat. De tweede lockdown gaat direct in en
KLOK POETSEN Poetsen, poetsen, poetsen. Daar denk ik de meeste tijd van de dag aan. Soms sla ik een beetje door. Dan loop ik ergens, bijvoorbeeld langs de Buitenkerk en hoor de klokken en denk: “Hoe zit dat nou bijvoorbeeld met kerkklokken? Worden die gepoetst om ze mooi te houden? Hoe doen ze dat eigenlijk?”
HAP, SLIK, WEG “Ga jij voor onze visite eens even een glutenvrij gebakje halen bij de supermarkt.” Met deze opdracht stuurde ik onze jongste zoon op pad. Hij keek niet echt verheugd op van zijn iPad. “Dan heb je meteen de twintig minuten beweging, die je in opdracht van school moet hebben”, zei ik aanmoedigend.
NIET MOEILIJK DOEN ALS HET OOK MAKKELIJK KAN Bijna ieder dorp of stad heeft een plek waar ouderen elkaar graag treffen. U kent dat vast wel. Als u achter het Stedelijk Museum Kampen langsloopt, ziet u bij ons ook zo’n groepje. Om precies te zijn naast Café de Unie, tussen twee zebrapaden in, met uitzicht
LIESJE Ik fietste in de stromende regen door de Hanzewijk. Ik reed langs haar. Zij was eenvoudig, had mooie doch simpele welvingen en was donker. Ik houd van donker. Op haar stevige achterkant droeg zij in knalroze letters de naam: Liesje! Vertederd fietste ik verder met een zware fietstas. Ik had het liefst willen stoppen
HET KAMPERS KWARTIERTJE EN IK Net terug gefietst van de Ratelaar vanwege een bezoekje aan tandarts Bosch en daar zit ik dan in mijn werkplaats met een nog verdoofde mond. “Pling”, een appje. Een vriendin vraagt of ik langskom om even naar een beschadiging op haar auto te kijken. “Nee”, app ik. “Zaterdag ben je
TENNISBALLEN IN DE BINNENSTAD Kent u Goosen? De meesten van u toch wel denk ik? Of zit ik nou teveel in een bubbel, waarbij ik denk dat iedereen Goosen kent? Nou vooruit! Voor Kampenaren die Goosen nog niet kennen: Th. Goosen is al een eeuwigheid een kansspelentabaktijdschriftkantoorsouvenirboekhandelwinkel op de Oudestraat middenin de stad tegenover ons