BEZORGD OM JE KIND Onze jongste zoon heeft er een leuke hobby bij. Spotten. Urenlang staat hij met zijn camera in de aanslag klaar om auto’s te spotten. Liefst hele bijzondere exemplaren. Als de foto ook nog goed gelukt is, gaat deze op zijn Instagramaccount. Soms “vergeet” hij daardoor thuis te komen voor het eten.
GALA Oudste zoon stond een gala-avond van school te wachten. Een date had hij al: zijn lief. Mijn vrouw ging samen met hem shoppen om een mooi pak uit te zoeken. Met een das. Thuis moest ik natuurlijk zien wat ze gekocht hadden. Oudste zoon ging zich omkleden in zijn nieuwe outfit. Allemachtig. Er stond
BLOESEM Ik had net de auto gewassen. Tevreden over het werk zette ik deze ’s avonds op de oprit voor het huis. De ochtend erop werd ik wakker. De zon was net op. Het was ongewoon zacht weer voor de tijd van het jaar. Ik liep naar beneden om via het raam aan de voorkant
WEG INTIMITEITEN Sinds 2017 is er een beweging ontstaan die de schaamtecultuur doorbrak van het naar buiten treden met ervaringen van ongewenste intimiteiten. U heeft allemaal wel van deze beweging gehoord als de #metoo. De verhalen waren soms schrijnend. Een andere keer schromelijk, maar de beweging heeft in ieder geval iets veroorzaakt in de manier
GRATIS IS GOED Regelmatig banjer ik in mijn vrije uren met onze jongste door Kampen. Al slenterend kwamen we in de Buiten Nieuwstraat een klein wit kastje tegen. “Kijk pap, gratis”, zei hij nieuwsgierig het deurtje openend. Hij wierp een verwachtingsvolle blik in het kastje. “Alleen maar boeken”, zei hij misprijzend. Mij zie je niet
PARADIJSVOGELS Een klant die ik lang geleden op een beurs ontmoette, belde me op. Hij wilde graag langskomen met zijn auto voor advies. Toen ik het adres gaf, riep deze uit: “Kampen!” Uit zijn toon was op te maken dat hij “als inwoner van een grote stad” weinig verwachtingen koesterde van zo’n “klein plaatsje”. Toen
TRADITIE IS BELANGRIJK Als u mijn stadscolumn van vorige maand heeft gelezen, weet u inmiddels dat ik het helemaal niet zo heb op wachten. Niemand natuurlijk. Samen sta je in ieder geval nog gezellig met zijn tweeën. Mijn kinderen krijg ik dus écht niet meer mee voor een afspraak bij een winkel. Ja, tenzij ik
DE EERSTE Wij hebben thuis corona aangegrepen op te ruimen. Hadden we eindelijk tijd voor tijdens de lockdown. Hop, lekker vroeg naar de stort. We waren overduidelijk niet de eersten. Zo bleek toen we bij het milieupark aan de Oslokade onze spulletjes kwamen afgeven. Daar stonden we dan. Onze jongste zoon en ik. In de
LACHEN MET EEN PANDA Van een klant kreeg ik een Panda binnen met treurige oogjes. Panda’s zijn zo leuk hè. Als ik een Panda zie, moet ik altijd denken aan de eerste Fiat Panda. Dan moet ik inwendig even grinniken. Als u van mijn generatie bent, weet u misschien waarom. De eerste generatie Panda verscheen
HAPKLARE BROKKEN Mijn vrouw belde mij. “Waar zit je Marinus?” Ik stond toevallig in de binnenstad een advies te geven over de autolak van een oldtimer. Ze vertelde dat we visite kregen – die we dus stiekem een beetje vergeten waren – én dat we zo goed als niks in huis hadden. “Komt voor de
GEWOON UITZWAAIEN Onze burgemeester gaat weg! Dat vind ik nou jammer. Ik vind onze burgemeester een sympathieke gast. Van mij mocht hij blijven. Niet iedere gemeente is gezegend met een sympathieke burgemeester. Onze burgemeester was in al die jaren vaak te vinden voor een goede opening of ludieke actie als hij tijd had. Je hoefde
HET EINDE Ik had zojuist van een klant een lekkere plak chocolade gekregen. Zo eentje met het stadsfront van Kampen gegoten in chocolade. Van chocolaterie de Swaen. Jammie. Van chocolade ga ik zingen! Waarom ik die reep kreeg? Geen idee eigenlijk. Vergeten te vragen. Mijn klanten worden wel steevast getrakteerd op een gezellige anekdote over